Micky (Adia) van de Ridgebackhoeve
|
|
Het was weer tijd voor een hond. Twaalf en half jaar is onze Mechelse Herder ‘Mouse' geworden en ze was nu 4 maanden dood. Dat deed flink pijn maar een leven zonder hond? nee.., dat was geen optie.
Een Grote hond zou het moeten worden want mijn man heeft niks met klein grut. Maar welk ras? We dachten aan een Witte Herder of een Greyhound of een Saluki…geen moment gedacht aan een Rhodesian Ridgeback. We bezochten nestjes bij mensen thuis en vonden het altijd schattige puppies maar we konden ook weer heel makkelijk in de auto stappen zonder een pup onder onze arm, we werden er nooit hebberig van. Toen stuitte ik op de advertentie van Jack en Cindy Soffers - een nest Ridgebacks. We zochten artikelen op het net en hoe meer we lazen hoe meer we overtuigd raakten dat dit ras wel eens perfect bij ons zou kunnen passen. Dat ze mooi waren, dat was wel duidelijk maar dat karakter..., wow! En toen ging het heel snel. Afspraak met de Soffers gemaakt en vanaf het moment dat we in het lieve, mooie 'honden-gezicht' van Rana keken wisten we allebei: ‘dit is het’. We hadden de pups toen nog niet eens gezien. Maar daar waren ze: prachtig verzorgd en heerlijk warm in de woonkamer lagen ze te slapen. Het leek wel goud wat daar lag. Hier lag onze hond tussen want we wisten ook direct dat het een pup uit een nest van Jack en Cindy zou moeten worden. Betrouwbaar. Als het goed zit dan voel je dat gelijk en daar zijn we nooit in teleurgesteld geweest, integendeel. Wij vinden Micky een droomhond. Sommige rassen hebben iets heel speciaals en ik denk dat de Ridgeback daar 1 van is. Het meeste dat ik gelezen heb over Ridgebacks klopt met het karakter van Micky maar sommige dingen niet. Ik was er op voorbereid dat ze waarschijnlijk vrij slecht zou luisteren of bijvoorbeeld de neiging zou hebben er in het bos van door te gaan, achter een konijn aan…niets is minder waar. Ze loopt de hele wandeling gezellig met ons mee en heeft een ‘re-call’ om door een ringetje te halen. Ze is de grootste schat die we ons voor mogelijk hadden gehouden. Zeer aanhankelijk, slim, gevoelig, blij, en stil... ze blaft nagenoeg nooit. Vreemde mensen moet ze heel voorzichtig aan wennen en ook alle nieuwe dingen moeten voorzichtig worden afgetast want een enorme held is het niet. Maar met liefde, geduld en veel positieve beloning leert ze eigenlijk alles erg snel. Micky en al haar broers en zussen zijn erg lieve en leuke honden maar we konden van te voren niet weten dat dit ook zo’n enorm mooi nest is...Dat was echt een cadeautje voor ons. Rana blijkt fotomodellen op de wereld te zetten. Stuk voor stuk beauties. Wees er op voorbereid dat 'zo maar even ongemerkt over straat' verleden tijd is, althans; als de hond er bij is. Wat een aandacht krijgt ze... En wees er op voorbereid om opnieuw verliefd te worden. Verliefd op een hond. Ingrid Baars en Steven Marks |
